انواع گونه های بلدرچین

گونه های بلدرچین

در این مقاله قصد داریم تا به شما انواع نژاد های بلدرچین که در دنیا با نام علمی Quail Species شناخته شده هستند را معرفی کنیم. بلدرچین آنقدر گوشت خوشمزه و لذیذی دارد که در بیشتر منوهای رستورانی آن را سرو می کنند و بیشتر مصرف کنندگان ترجیح می دهند به جای استفاده از گوشت مرغ، بلدرچین را جایگزین آن کنند و این موضوع باعث شده است تا پرورش بلدرچین در بین افراد زیادی که به پرورش این پرنده علاقه مند هستند، شکل رقابتی پیدا کند چون نه تنها دوره پروار کردن این پرند بسیار کوتاه است بلکه هزینه های پرورش هم بسیار کم است و سودی که از پرورش آن به دست می آید آنقدر زیاد است که افراد زیادی به فکر راه اندازی مزارع بلدرچین افتاده اند.

دستگاه جوجه کشی حرفه ای 12 تایی

» دارای قابلیت جوجه کشی از تخم نطفه دار گونه های مختلف بلدرچین

» مجهز به پمپ آب اتومایک و پد سلولزی نانو

» برخورداری از سیستم اکسیژن گیری هوشمند

قیمت : 4,970,000 تومان

مشاوره خرید دستگاه

توضیحات و خرید

طبق تحقیقاتی که در باره اهلی شدن بلدرچین صورت گرفته است، نشان می دهد اولین کشورهایی که اقدام به اهلی کردن آن کردند، مردم چین و ژاپن بودند. حتی در جنگ های جهانی،دولتمردان بسیاری، کمبود گوشت و پروتئین مردم کشور خودشان را با پرورش این پرنده پر خاصیت تامین کردند و حالا پرورش بلدرچین در بسیاری از کشورهای دنیا، همانند کره جنوبی، فرانسه، انگلستان، روسیه آلمان، و ایتالیا و هنگ کنک در سطح بالایی رونق گرفته است.

البته قصد نداریم در باره  توجیه اقتصادی پرورش بلدرچین صحبت کنیم. صرفا مقدمه ای نوشتیم تا شما با اهداف پرورشی آشنا شوید ولی در ادامه قصد داریم تا شما را با انواع نژادهای موجود این پرنده در دنیا و خواستگاه بومی آنها آشنا کنیم . این پرنده های ریز جثه نژادهای مختلفی دارند که به صورت گسترده در تمام مناطق جغرافیایی پراکنده شده اند و هر کدام از این نژاد ها خصوصیات منحصر به فردی دارند که در ادامه مقاله، آنها را به حضورتان معرفی خواهیم کرد.

شاید این پرنده ها ظاهر متفاوتی داشته باشند ولی شکل زندگی و خصوصیات ذاتی آنها تقریبا شبیه به یکدیگر است. مثلا منبع تغذیه همه نژاد های بلدرچین، جفتگیری، تخمگذاری، لانه سازی، سرعت رشد بالا، قدرت مکانیزم دفاعی بالا در برابر انواع بیماری ها و تعداد تخم هایی که می گذارند، شبیه به هم است. اگر در طبیعت این پرنده ها متمرکز شوید، متوجه خواهید شد که بسیار جست و خیز می کنند و از همین روست که گوشت خوشمزه تری دارند چون تولید گلیکوزن به خاطر فعالیت بدنی آنها بالا می رود و از قدیم الایام  شکار بلدرچین مورد توجه شکارچیان و اشراف زادگان بوده است.

انواع گونه های بلدرچین که در سراسر دنیا پراکنده شده اند عبارتند از:

 بلدرچین معمولی: که با نام علمی coturnix coturnix  مشهور است یکی از گونه های بلدرچین است که خواستگاه اصلی آن به آسیا، اروپا و آفریقا برمی گردد حتی گستردگی این نژاد در مناطق شمال ایران هم پراکنده شده است. طول بدن بلدرچین های معمولی، بین 16 الی 18 سانتی متر است و وزن آنها به 200 گرم هم می رسد. آنها به راحتی قادرند در مسیرهای طولانی پرواز کنند و خود را به مناطق گرمسیر برسانند تا به حیات خود ادامه دهند. یک نوار سفید رنگ که در بالای چشم این گونه ها وجود دارد، از خصوصیات بارز آن در ظاهر این نوع بلدرچین است.

بلدرچین ژاپنی: با نام علمی Coturnix japonica  یکی دیگر از نژادهای بلدرچین است که شباهت بسیار زیادی به نژادمعمولی دارد. خواستگاه اصلی بلدرچین های ژاپنی به  شرق آسیا بر می گردد و به وفور در کشورهای ژاپن، چین، کره جنوبی، ویتنام و تایلند یافت می شوند. جالب است بدانید که این نژادها را به قصد زینتی پرورش می دادند چون افراد زیادی مشتقاق به نگهداری و شنیدن صدای این پرنده بودند تا اینکه امپراطور ژاپن به بیماری سل مبتلا شد و پزشکان توصیه کردند از گوشت بلدرچین بخورد تا التیام یابد و چنین شد که انتظار می رفت از آن پس بسیاری از پرورش دهندگان به خاصیت درمان پذیری این پرنده واقف شدند و آنها را به قصد مصارف گوشتی پرورش دادند که البته از تولید تخم نژاد ژاپنی هم مورد توجه پرورش دهندگان است. طول بدن بلدرچین ژاپنی بین 19 تا 20 سانتیمتر است و وزنش به 150 الی 160 گرم می رسد. ایرانی ها بیشترین مصرف کنندگان تخم و گوشت بلدرچین های ژاپنی هستند و پرورش آن مورد توجه پرورش دهندگان زیادی در ایران است.

بلدرچین چینی: بلدرچین چینی نام های دیگری از قبیل پادشاه بلدرچین ها و آبی آسیایی دارد چون ظاهر زیباتری نسبت به سایر گونه های خود دارد. نام علمی این نژاد از بلدرچین Coturnix chinensis است. طول بدن آن به 14 سانتی متر می رسد و وزنی در حدود 24 الی 40 گرم دارد. درست است که گونه پر جنب و جوشی است ولی آنها را به خاطر زیبایی ظاهری شان و به قصد زینتی پرورش می دهند.

 بلدرچین کاهگلی: با نام علمی  Stubble quail است که خواستگاه اصلی آن به جنوب شرق و غرب استرالیا برمی گردد. طول بدن این نوع از بلدرچین ها در زمان بلوغ به 18 سانتی متر می رسد و وزنی نزدیک به 100 الی 130 گرم دارد.

 بلدرچین آبی آفریقایی: با نام علمی بلدرچین Coturnix adansonii  معروف است که خواستگاه اصلی آن به جنوب آفریقا بر می گردد. طول بدن این نژاد از بلدرچین به 14 الی 16 سانتی متر می رسد و وزنی در حدود 45 گرم دارد.

بلدرچین کالیفرنیایی : بلدرچین کالیفرنیایی با نام علمی Callipepla californica  است که به عنوان زیباترین گونه در بین بلدرچین ها شناخته شده است. جالب است بدانید که در کشورهای غربی، این نژاد از بلدرچین ها را در سوله های مخصوصی پرورش می دهند و به خاط زیبایی منحصر به فردی که دارد، به عنوان پرنده زینتی از آن نگهداری می کنند. از خصوصیات بارز ش می توان به کاکل سرش اشاره کرد که به شکل قطره اشک است و در هر دو جنس آنها ( نر و ماده) این کاکل وجود دارد. وزن این نژاد از بلدرچین به هنگام بلوغ 160 گرم است.

بلدرچین گامبلی: با نام علمی Callipepla gambelii  یکی دیگر از نژاد های بلدرچین است که از نظر ظاهری بسیار شبیه نژاد کالیفرنیایی است. تنها اختلافی که در ظاهر آنها وجود دارد این است که رنگ پرهای سر نژاد گامبلی قرمز است. این نژاد از بلدرچین قادر است در صورت تغذیه و شرایط زیست محیطی مناسب تعداد تخم هایش را بالاتر ببرد.

بلدرچین باب وایت شمالی: با نام علمی Colinus virginianus  یکی دیگر از نژاد های بلدرچین است که خواستگاه اصلی آن به کشورهای  آمریکا ، کانادا و مکزیک برمی گردد. طول بدن این نژاد از بلدرچین در زمان بلوغ به 28 سانتی متر می رسد و وزنش بین 160 تا 170 گرم است.

بلدرچین کوهی: بلدرچین های کوهی هم یکی دیگر از نژاد های بلدرچین است که ظاهر متفاوت تری نسبت به سایر گونه هایش دارد. این بلدرچین  در بالای سرش، یک کاکل بلند به رنگ سیاه دارد که جلوه ی بی نظیری به ظاهرش بخشیده است . بلدرچین های کوهی به خاطر این لقب کوهی گرفته اند که؛ بیشتر دوست دارند در مناطق کوهستانی و پر فراز و نشیب کوه پایه ها لانه سازی کنند. طول بدن این نوع از بلدرچین ها نسبت به سایر گونه هایش بیشتر است و به 28 سانتی متر می رسد ولی وزن نسبتا کمتری دارد، حدودا 100 تا 110 گرم حتی دوره جوجه گیری آنها هم  بسته به تغذیه و شرایط زیست محیطی که دارند، بیشتر است و بین 21 تا 25 روز متغییر است.

در پایان امیدواریم مطالعه این مقاله برای شما مخاطبین عزیز وب سایت اندیشه سبز خالی از لطف نبوده باشد. حالا که با انواع گونه های بلدرچین آشنا شدید می توانید تمرکز بیشتری نسبت به اهداف پرورشی خود داشته باشید ولی اگر قصد دارید از این پرنده به تولید انبوه تخم و گوشت برسید، پیشنهاد می کنم که نوع ژاپنی و معمولی را پرورش دهید چون افراد زیادی در پرورش این نژاد ها تخصص دارند و می توانید از تجربیات آنها استفاده کنید ضمن اینکه هزینه های نگهداری و تغذیه این نژاد ها آنقدر صرفه اقتصادی دارد که بدون شک شما در کوتاه ترین زمان، به سودآوری خواهید رسید.