جيره غذايی قرقاول به روش اصولی

اصول تغذيه و جيره غذايی قرقاول

قرقاول های وحشی در طبیعت از انواع میوه ها ، دانه ها و گیاهان و حشرات و کرم ها تغذیه می شوند. قرقاول های اهلی نیز همانند گونه های وحشی این پرنده منابع غذایی زنده همچون حشرات و کرم ها و همچنین میوه جات و گیاهان سبز را دوست دارند.

در سال های اخیر گوشت این پرنده به دلیل خواص مفید و مقوی و طعم لذیذ طرفداران زیادی پیدا کرده و افراد مختلف را به سمت پرورش این پرنده سوق داده است. توجه به جیره غذایی و کیفیت آن از مهمترین عوامل موفقیت در پرورش طیور من جمله نگه داری و تکثیر قرقاول ها می باشد. در ادامه این نوشتار به بحث در رابطه با تغذیه قرقاول در دوران مختلف رشد پرداخته ایم. توصیه میشود این مقاله از وبسایت اندیشه سبز را به دقت تا انتها مطالعه بفرمایید.

اصول تغذیه قرقاول ها

قرقاول ها از جمله پرندگانی می باشند که می توانند غذای مصرفی خود را مدیریت کنند. از طرفی این پرنده درمقایسه با مرغ حدودا شش برابر کمتر دان مصرف میکند و به لحاظ اقتصادی هزینه های خوراک آن کمتر می باشد.

در صورتیکه قصد پرورش این پرنده را در سر دارید باید جیره غذایی آن را مطابق با سن پرنده در اختیار آنها قرار دهید. در صورتیکه غذای قرقاول ها دارای پروتئین و انرژی کافی نباشد زمان رشد و بالغ شدن آنها ممکن است یک ماه بیشتر طول بکشد.

همچنین در صورتیکه این جیره کامل و مقوی باشد زمان پروار آنها می تواند تا حدودی کوتاهتر گردد. لازم به ذکر است که قرقاول های گوشتی حداکثر تا سن 4 ماهگی پرورش داده  میشوند و بعد از این مدت آماده کشتار میشوند.

در ابتدای رشد، جوجه ها در روز کمتر از حدودا یک گرم دان مصرف میکنند و با رشد جوجه ها مقدار دان مصرفی آنها افزایش پیدا میکند. به طوریکه قرقاول ها از هفته هشتم تا انتهای دوره حداکثر 500 گرم دان در هفته مصرف می نمایند. به طور متوسط نیز هر قرقاول از ابتدای یک روزگی تا زمان کشتار، 5 کیلو دان مصرف میکند.

واحدهای تولید جیره غذایی پرندگان بر اساس نیاز و مطابق با دوره های مختلف سنی ، مخلوطی مناسب و آسیاب شده تحت عنوان پلت به بازار ارائه میدهند. تقریبا میزان مواد دریافتی و لازم برای رشد قرقاول ها و بوقلمون ها به هم نزدیک می باشد. لذا در صورت نبود پلت مخصوص قرقاول می توان از پلت بوقلمون بعنوان خوراک قرقاول استفاه نمود.

پلت آماده برای تغذیه قرقاول ها معمولا شامل کنجاله سویا ، گندم ، جو ، ذرت، پودر صدف ، مقداری نمک ، مکمل ویتامین ها  و … می باشد. جیره غذایی قرقاول ها می بایست شامل کوکسیدواستات بوده تا پرنده به به بیماری های انگلی و عفونی دچار نشود. قرقاول ها در کل پرندگانی مقاوم در برابر امراض و بیماری ها هستند اما پیشگیری و رعایت اصول بهداشتی در تغذیه آنها به جهت کاهش تلفات امری ضروری است.

جیره غذایی قرقاول های پرورشی همیشه باید در دسترس آنها باشد و پرنده به آسانی به آن دسترسی داشته باشد. استفاده از دانخوری های مناسب با جثه پرنده در دوره های مختلف امری ضروری است.

معمولا برای تأمین پروتئین جوجه ها در روزهای اولیه از سویا بیشتر استفاده میشود زیرا درصدی زیادی از سویا حاوی پروتئین است.

جیره پیش دان و استارتر می بایست حاوی حداقل 28 و حداکثر 30 درصد پروتئین باشد. زیرا در ابتدا جوجه ها برای رشد و شکل گرفتن پر در آنها به سطح بالایی از پروتئین نیاز دارند. جیره پیش دان که تا سن 6 هفتگی به جوجه ها داده میشود باید حاوی 28 درصد پروتئین باشد. همچنین از سن 6 هفتگی تا 12 هفتگی میزان پروتئین جیره باید 21 درصد و از سن 12 هفتگی به بعد باید حاوی 15 درصد پروتئین باشد. در صورت عدم دسترسی به جیره غذایی 28 درصد می توان به مدت دو ماه از جیره غذایی 24 درصد پروتئین استفاده کرد. اما در این حالت ممکن است که طول دوره پرورش افزایش پیدا کند.

جوجه ها در ابتدا نمی توانند از پلت های خشک تغذیه نمایند و باید جیره به شکل خمیر و یا کرامبل باشد تا جوجه ها بتوانند از آن تغذیه شوند. این روال تا سن سه هفتگی باید ادامه پیدا کند.

جوجه قرقاول ها به زمان رها شدن در ابتدا شروع به نوک زدن مینمایند و قادر به پیدا کردن خوراک خود نمیباشد. لذا قرار دادن خوراک در زیر پای آنها به تغذیه و به استعداد پیدا کردن غذا در آنها کمک میکند. در سه روز اول پرورش جوجه قرقاول ها باید غذای آنها خرد و ریز و نرم باشد و در این مدت به هیچ عنوان نباید از سینی برای تغذیه استفاده شود.

زیرا آنها در روزهای اولیه  توانایی پیدا کردن غذا را ندارند و ممکن است به دلیل عدم تغذیه مناسب به کام مرگ کشیده شوند. از روز سوم تا پنجم استفاده از سینی مجاز بوده و توصیه میشود. در روزهای اولیه که پرورش دهنده خوراک را زیر پای پرنده پخش میکند باید توجه نماید که در اثر فضولات جوجه ها این غذا به انواع میکروب ها و ویروس ها آلوده میشود. لذا خوراک زیر پای جوجه ها باید به موقع تعویض شود.

به منظور عادت دادن جوجه ها به خوراک رل شده و درشت باید به تدریج خوراک آن را تعویض نمود. برای این کار بهتر است که بعد از ماه اول و در ابتدای ماه دوم مخلوطی از خوراک خرد شده و و رول شده را با هم به جوجه ها داد. در ماه دوم و بعد از یک هفته خوراک رول شده و درشت را به طور کامل باید جوجه ها داد تا به خوردن پلت درشت عادت نمایند. در واقع در این زمان باید خوراک خرد کاملا کنار گذاشته شود. خوراک خورد شده به سادگی آلوده میشود و متاسفانه درصد مواد لازم همچون پروتئین و مواد ویتامینه و معدنی در آن متفاوت است.

اما در پلت های رول شده درصد این مواد به طور مناسب و به صورت یکجا در اختیار پرنده قرار میگیرد. برای مقاومت و تنوع دادن به جیره غذایی استفاده از دان ها و علوفه های تازه برای تغذیه قرقاول ها بسیار مناسب است. پرندگان برای هضم راحت و بهتر غذا نیاز به سنگ ریزه های کوچک دارند. لذا همیشه شن سنگ و یا سنگ آهک در اختیار قرقاول ها قرار دهید تا روند رشد خوبی داشته باشند.

استفاده از ذرت در زمستان و استفاده از انواع کرم های زنده و حتی تخم مرغ آپز شده می تواند برای تقویت قرقاول ها بسیار مفید باشد. میوه ها و سبزیجاتی همچون سیب ، گلابی ، موز ، انگور ، نخود فرنگی ، هویچ  نیز می توانند در رژیم غذایی قرقاول ها جای بگیرند. معمولا در 12 هفتگی به بعد به ازای هر 100 قرقاول در سالن از یک کیلو ذرت استفاده میشود که برای رشد آنها بسیار مفید است.

علاوه بر غذا، آب تازه و گوارا نیز در امر تغذیه پرندگان و قرقاول ها نقش حیاتی ایفا میکند. آب مصرفی جوجه ها باید در آبخوری هایی مناسب با جثه آنها قرار داشته باشد و هر روز تعویض گردد.

برای گله های مولد نیز میزان پروتئین جیره باید 15 درصد باشد و همچنین جیره باید شامل کلسیم و سایر مواد معدنی بوده تا کیفیت تخم گذاری پرنده و میزان باروری آنها افزایش پیدا کند. در جوجه کشی از قرقاول باید تخم های نطفه دار میزان باوروری بالایی داشته باشند تا بتوان با جوجه کشی از آنها از طریق خرید دستگاه جوجه کشی و استفاده از آن گله را توسعه داد.