پرورش قرقاول های مولد

قرقاول ها پرندگانی هستند که می توان پروتئین، فسفر، کلسیم منیزیم و بسیاری از ویتامین مورد نیاز بدن را با خوردن گوشت آنها جبران کرد چون نه تنها کلسترل و چربی کمتری دارد بلکه باعث تقویت قوای جنسی، حافظه، از بین بردن ناراحتی های عصبی، کاهش بیماری های قلبی و عروقی و خیلی از موارد دیگر می شود.

پزشکان معتقدند که بیمارانی که فشار خون بالا دارند، بهتر است از گوشت قرقاول استفاده کنند چون چربی کمتری دارد و به خاطر وجود مواد معدنی غنی شده که به راحتی جذب می شوند، ارزش غذایی بسیار بالایی دارد.

همین طور تخم قرقاول ها که سرشار از امگا 3 است و پنج برابر بیشتر از یک تخم مرغ معمولی ویتامین، پروتئین، آهن و فسفر دارد که برای تقویت حافظه، استحکام عضلات و استخوان سازی و رشد کودکان بسیار مناسب است.

فواید خوردن گوشت و تخم قرقاول آنقدر زیاد است که جایگاه ویژه ای در بازار عرضه و تقاضا پیدا کرده است حتی از زنده و لاشه این پرنده با پرهای زیبا و خوشرنگی که دارد برای طراحی لباس، دکوراسیون باغ ها و ویلاهای مجلل، شکار یا صنعت تاکسیدرمی از آن استفاده می کنند بخاطر همین، افراد زیادی هستند که تصمیم به پرورش و جوجه کشی از این پرنده ارزشمند گرفته اند.

اهداف پرورش قرقاول :

1) پرورش جوجه قرقاول به منظور بهره برداری از گوشت و تخم آنها

2) پرورش مولدین تخمگذار و گوشتی برای جوجه کشی

3) راه اندازی شکارگاه های تفریحی

4) راه اندازی کارگاه های تاکسیدرمی با لاشه قرقاول ها

5) بهره برداری از پرهای قرقاول برای صنعت طراحی لباس و دکوراسیون منزل

6) پرورش قرقاول های زینتی با هدف فروش به پارک پرنده ها، باغ وحش ها و کسانی که دوست دارند در باغ ها و ویلاهای خودشان از این پرنده زینتی نگهداری کنند.

در این مقاله سعی کردیم تا شما را با یکی از روش های پرورشی قرقاول یعنی پرورش مولدین آشنا کنیم که در راس همه مجموعه های پرورشی قرار دارد.

نکات بسیار مهم در پرورش قرقاول های مولد

1.  انتخاب نژادهای برتر برای سازماندهی اهداف پرورشی

2. توجه به سن قرقاول های مولد که بهتر است بین 11 تا 17 ماه سن داشته باشند.
3. توجه به نسبت نرینگی و مادینگی برای جفت گیری. نسبت 1 نر به 5 ماده می تواند متعادل باشد.
4. توجه به نوع سیستم پرورشی ( قفس یا بستر). بسیاری از پرورش دهندگان پرورش بر روی بستر را ترجیح می دهند.
5. فضای مورد نیاز برای پرورش یک عدد قرقاول حداقل باید به اندازه 50 سانتی متر باشد.
6. بستر پرورشی باید هر چند روز یکبار تمیز و ضد عفونی شود.
7. مولدین نباید نسبت خونی با یکدیگر داشته باشند.
8. برقراری توازن نور در بستر پرورشی (حداقل 10 و حداکثر 15 لوکس ) البته سعی کنید از نورهای سفید استفاده نکنید مخصوصا زمانی به کانی بالسیم مبتلا شده اند.
9. تهویه سالن با هوای تازه و وجود فن های تهویه برای اکسیژن رسانی لازم و ضروری است.
10. میزان دما باید بین 22 الی 25 درجه سانتی گراد باشد. اگر در مناطق گرمسیری زندگی می کنید و قصد پرورش قرقاول های مولد را دارید، حتما به فکر تهیه سیستم های سرمایشی باشید.
11. مناسب ترین رطوبت برای کف بستر های پرورشی بین 25 الی 50 درصد است کمتر از این مقدار باعث بروز مشکلات تنفسی می شود و بیشتر از 50 درصد باعث رشد میکرو ارگانیسم های عفونتی مثل قارچ ها و کپک ها می شود. حتما از دستگاه های مه ساز و رطوبت ساز استفاده کنید.
12. میزان استرس را به حداقل برسانید که این مسئله در گرو توازن رطوبت، دما، جیره های غذایی و … است.
13.  از ورود حشرات و جانوران موذی و حتی افراد متفرقه به محل های پرورشی جدا خودداری کنید.
14.  پوشاندن کف سالن با خاک اره یا علف های خشک.
15.  رسیدگی به تغذیه آنها تا شرایط خوبی برای جفتگیری داشته باشند و قدرت باروری تخم ها

16.   آبخوری ها را هر روز ضدعفونی کنید و آب تمیز در اختیار مولد ها بگذارید. ضدعفونی کرن دانخوری ها هم هر چند روز یکبار واجب است.

شرایط جفت گیری قرقاول ها

بهترین شرایط برای جفت گیری زمانی اتفاق می افتد که پرورش دهندگان با تغذیه های مناسب نرها و ماده ها را برای جفتگیری آماده کنند و آنها را در یک بستر مجزا قرار دهند تا با نرها با آمادگی جسمانی کافی بتوانند با ماده ها جفت گیری کنند.

همانطور که قبلا هم اشاره کردم بهترین تخم های بارور از قرقاول هایی به دست می آید که در شرایط سنی مناسبی باشند. درست است که هر قرقاول ماده می تواند از 8 ماهگی تخم بگذارد ولی نه تنها تخم های اولیه آنها ریز است بلکه نطفه حاصله آنقدر ضعیف است که شرایط مناسب برای جوجه کشی و تبدیل شدن به یک جوجه سالم و قوی را نخواهد داشت. تخم های نطفه دار حداقل باید 30 گرم وزن داشته باشند پس به یاد داشته باشید که :

• نسبت جفتگیری مولدین ( 1 نر برای 5 ماده) را رعایت کنید.
• هر قرقاولی که شرایط سنی آن بین 10 تا 24 ماهه است بهترین شرایط را برای جفتگیری دارد چون اگر کمتر از این سن باشد، تخم ها بارور نخواهند بود و در شروع سن سه سالگی 50 درصد قدرت باروری آنها کاهش می یابد و حتی ممکن است فاقد نطفه هم باشند.
• غذای های سالم، مقوی و انرژی دار در اختیار مولدین بگذارید مخصوصا غذاهای کلسیم دار که برای تشکیل پوسته تخم لازم است.
• می توانید اجازه دهید تا هر ماده ای در آشیانه یا قفس جداگانه ای با یک نر به تنهایی جفتگیری کند. چون قدرت ماندگاری اسپرم در لوله های رحم تا 14 روز به طول می انجامد و ماده ها تا دو هفته می توانند تخم های نطفه دار بگذارند.