معرفی نادرترین گونه های بلدرچین | بلدرچین های پرورشی و وحشی
این مقاله پیرو درخواست های شما خوانندگان عزیز است که دوست داشتید با سایر نژادهای بلدرچین و گونه های نادر آنها آشنا شوید. مطمئنا بسیاری از شما عزیزان مقالات زیادی را چه به زبان فارسی و یا انگلیسی مطالعه کرده اید ولی هنوز اطلاعات به خصوصی را در باره گونه های نادر به دست نیاروده اید پس تا انتهای مقاله همراه ما باشید و بیشتر بدانید.
بلدرچین به دسته ای از پرندگان ریز جثه گفته می شود که در راسته ماکیان سانان جمع بندی می شوند. بیش از 130 گونه از این پرنده وجود دارد که در تمام مناطق جغرافیایی دنیا پراکنده شده است. آنها خصوصیات مشترکی دارند مثلا دوره رشد و بلوغ آنها کوتاه مدت است. تعداد تخم هایی که در هر دوره از جفتگیری می گذارند بین 5 الی 7 عدد است. بخش بزرگ غذای آنها را دانه ها، حشرات، خزندگان کوچک و بذر گیاهان تشکیل می دهد.
از این رو پرورش و نگهداری از این پرنده ریز جثه در تمام دنیا رونق گرفت و علاقه مندان زیادی به خاطر زمان کوتاهی که این پرنده ها آنها را به سود آوری می رساندند، سال هاست که در این حرفه فعالیت دارند.
خواستگاه اصلی گونه های متفاوت بلدرچین ها به کشورهای آسیایی، آمریکا، آفریقا و استرالیا بر می گردد البته دو نژاد معروف، یعنی بلدرچین های ژاپنی و معمولی هم به فراوانی در ایران یافت می شوند چون این نژادها علاوه بر اینکه دفعات تخمگذاری بالا و دوره رشد کوتاه مدتی دارند، قابلیت پرورش و نگهداری از آنها در هر شرایط آب و هوایی مناطق ایران امکان پذیر است.
در ادامه با بخش انواع نژاد بلدرچین اندیشه سبز باشید تا به سراغ گونه های نادر بلدرچین برویم که هنوز مقاله های تکمیلی و اطلاعات به خصوصی از آنها در مقاله های فارسی زبان نشر نشده است.
نژادهای کمیاب بلدرچین :
بلدرچین خال چشمی:
بلدرچین خال چشمی که متاسفانه تعداد معدودی از آنها در مناطق هندوراس، گواتمالا، نیکاراگوئه و مکزیک پراکنده شده است چرا که در معرض انقراض هستند. جالب است بدانید که زیستگاه طبیعی این نژاد از بلدرچین ها بر خلاف سایر گونه های بلدرچین در عمق جنگل های سر سبز و مرطوب مونتن و یا مناطق گرمسیری است حتی بسیاری از آنها در برای فرار از دست شکارچیان طبیعی خود، در اعماق سوراخ های زمین لانه می سازند. طول بدن نرهای خال چشمی به 23 سانتی متر می رسد و زمانی که به بلوغ می رسند وزنی در حدود 218 گرم دارند.
بلدرچین مانتیزوما:
بلدرچین مانتیزوما یکی دیگر از گونه های بلدرچین است که خواستگاه اصلی آن به ایالات متحده و کشور مکزیک بر می گردد. این بلدرچین ها خصوصیات ویژه ای دارند. بسیار محافظه کار و دغل هستند حتی ماده های این نژاد آنقدر اهل حقه بازی هستند که به آنها نسبت دلقک هم می دهند. شکل پرهای بلند مانتیزومای نر شبیه سیخ های کوتاه و بلند است که از لابه لای پرهایش بیرون زده است. رنگ پرهای سینه اش، قهوه ای روشن است و دور نمای پرهایی که در پهلو و زیر بالهایش وجود دارد آن را همانند سنگ فرشی از سنگ های سفید نشان می دهد.
بلدرچین خالدار جنگلی:
بلدرچین خالدار جنگلی یکی دیگر از گونه های بلدرچین است که یک تاج نارنجی رنگ بر روی سرش دارد. جالب است بدانید که این تاج به هنگام ترس و هیجان آنها، بزرگتر و حجیم تر می شود.بلدرچین خالدار جنگلی، اهل مهاجرت به سرزمین های گرمسیر است. آمریکای مرکزی، غرب پاناما و جنوب مکزیک خواستگاه بومی و اصلی این پرنده است.
آنها لانه های خود را در ارتفاعات 1000 متری و روی بالاترین نقطه درخت های بامبو می سازند. تخم این نژاد از بلدرچین هم همانند سایر گونه هایش، کرمی تیره با خال های قهوه ای است. طول بدن بلدرچین های خالدار جنگلی نسبتا بزرگتر از سایر گونه هاست به طوری که در پایان بلوع تا 28 سانتی متر هم می رسد حتی وزن آنها بیشتر از 300 الی 310 گرم است.
بلدرچین جنگلی درخشان:
زیستگاه اصلی این گونه از نژادهای بلدرچین به مناطق شمالی آمازون، غرب برزیل و شرق پرو بر می گردد که متاسفانه در معرض انقراض هستند. بلدرچین های درخشان اصلا اهل مهاجرت نیستند. آنها هم جثه بزرگتری نسبت به سایر گونه های خود دارند و طول بدن شان به 28 سانتی متر می رسد و وزنی در حدود 360 گرم دارند.
بلدرچین جنگلی صورت نواری:
بلدرچین جنگلی صورت نواری ، گونه ای دیگر از بلدرچین است که متاسفانه تعداد معدودی از آنها در جنوب شرقی پرو و غرب بولیویا زندگی می کنند. طول بدن شان 26 الی 28 سانتی متر و وزن شان به 300 الی 330 گرم می رسد.
بلدرچین جنگلی سینه سیاه:
بلدرچین جنگلی سینه سیاه ، که خواستگاه اصلی آن به جنگل های سر سبز و مرطوب کشور پاناما و کاستاریکا بر می گردد. طول بدن آنها به 25 سانتی متر می رسد و وزنی در حدود 300 گرم دارند.
بلدرچین جنگلی گلوپوش:
این گونه از بلدرچین هم، به فراوانی در جنگل های بلوط کریدیلر شرقی کلمبیا که آب هوای معتدل و گرمسیری دارند، یافت می شود البته قبلا فکر می کردند که این نژاد از بلدرچین در معرض انقراض است ولی تحقیقاتی که توسط جانورشناسان در سال 2008 صورت گرفت، این ادعا را به کل رد کرد. طول بدن آنها بین 25 الی 27 سانتی متر و وزن شان 250 بین الی 300 گرم است.
بلدرچین جنگلی سینه خرمایی:
پرهای این گونه از بلدرچین ها در قسمت سینه به رنگ خرمایی است ولی متاسفانه نسل آنها در معرض نابودی است. جنگل های مرطوب مونتن، جایی است که، آنها لانه های شان را در آنجا می سازند ولی در بولیویا، پرو و اکوآدور هم یافت می شوند. طول بدن شان بین 24 تا 28 سانتیمتر و وزنشان بین 300 الی 330 گرم است.
بلدرچین جنگلی بلوطی:
زیستگاه اصلی این گونه از بلدرچین ها به جنگل های مرطوب مونتن بر می گردد ولی هم اکنون تعداد معدود از آنها فقط در غرب کلمبیا زندگی می کنند. طول بدن آنها به 29 سانتیمتر هم می رسد و در پایان بلوغ وزنی در حدود 380 گرم هم می گیرند.
بلدرچین جنگلی گوش سیاه:
بلدرچین جنگلی گوش سیاه در جنگل های گرمسیر و معتدل هندوراس، کاستاریکا، نیکاراگوئه و پاناما به فراوانی یافت می شود. طول بدنشان بین 22 الی 28 سانتی متر است و وزنی در حدود 290 الی 340 گم دارند.
بلدرچین تپه ای تاجدار:
زیستگاه اصلی این نژاد از بلدرچین، به نواحی و سبزه زارهای شمالی جنوب آمریکا، نواحی خشک و ناهموار کشور پاناما و کاستاریکا برمی گردد که البته در فصل های خشک و سرد به سرزمین های گرمسیر و معتدل در این نواحی، مهاجرت می کنند. طول بدن آنها بین 18 الی 23 سانتی متر و وزنی در حدود 117 الی 153 گرم دارند.
بلدرچین تپه ای گلو سیاه:
نزدیک کوه های مرزی گواتمالا، شبه جزیره یوکاتان، بلیز، شمال غربی نیکاراگوئه و شمال شرقی هندوراس زیستگاه اصلی بلدرچین های تپه ای گلو سیاه است که در سبزه زارها و دشت های ناهموار این سرزمین ها زندگی می کنند. خجالتی بودن یکی از خصوصیات بارز آنهاست. طول بدن آنها بین 18 تا 21 سانتی متر و وزنی در حدود 110 الی 150 گرم دارند. البته این نژاد از بلدرچین ها، با نام باب وایت یوکاتان هم معروف هستند.
بلدرچین پولکدار:
رنگ پرهای این نژاد از بلدرچین ها، خاکستری متمایل به آبی است و سرزمین های خشک، بوته زارها و مناطق بی علف جنوب غرب ایالات متحده آمریکا، جایی است که آنها لانه هایه شان در آنجا می سازند و شروع به جفتگیری و تولید مثل می کنند. مشخصه بارز این نژاد از بلدرچین، وجود پر های پولکی شکل در قسمت سینه و بال هایی است که به رنگ سیاه است. زمانی که در خطر حمله دشمنان خود قرار می گیرند، به جای پرواز با سرعت هر چه تمام تر می دوند تا خود را به محل امنی برسانند. طول بدن آنها بین 25 الی 30 سانتی متر است و وزنی در حدود 150 الی 200 گرم دارند.
بلدرچین نواری:
زیستگاه اصلی این گونه از بلدرچین ها، جنگل های خشک و گرمسیر مکزیک است. رنگ پرهایش قهوه ایی کم رنگ است ولی از قسمت سینه تا انتهای دم شان، ترکیبی از رنگ های سیاه و سفید است. یک دم نسبتا دراز با یک تاج قهوه ای تیره از مشخصات بارز این بلدرچین است. طول بدنش به 21 سانتی متر هم می رسد و وزنی در حدود 115 الی 160 گرم دارد.