آناتومی بلدرچین

بررسی آناتومی بدن بلدرچین | تحلیل قسمت های مختلف بدن پرنده

در این پست از وبسایت اندیشه سبز ، به بررسی قسمت های مختلف بدن بلدرچین از پرهای بلدرچین گرفته تا انگشت پای آن پرداخته و خصوصیات و ویژگی های قسمت های مختلف را بیان کرده ایم. شناخت بهتر آناتومی بدن بخصوص برای افرادی که قصد نگهداری از این پرنده ها را دارد ، میتواند کمک بسیاری در جهت بهبود شرایط نگهداری پرنده و مواجهه ی صحیح با بیماری ها و مشکلات آنها داشته باشد.

پر بلدرچین

در قسمت های سینه، کمر و زیر شکم هر دو پرنده ( نر و ماده) لکه های قهوه ای تیره، متمایل به کرم، با رگه های نسبتا قرمز رنگ به چشم می خورد منتها پرهای قسمت سینه پرنده نر،  قرمز متمایل به قهوه ای رنگ است در حالی که پرهای سینه پرنده ماده، به صورت لکه ای و در رنگ های سیاه و سفید است.

طول عمر بلدرچین

گر چه اطلاعات بسیار کمی در مورد سن بلدرچین ها وجود دارد ولی بررسی های انجام گرفته حاکی از این است که اگر قصد پرورش این پرنده را دارید به این مورد مهم توجه داشته باشید که، از لحاظ اقتصادی یک بلدرچین مولد را می توان در حدود 9 الی 12 ماه نگهداری کرد ولی در حالت طبیعی، یک بلدرچین تا 10 سال هم قادر به ادامه زندگی است.

اندازه بلدرچین

طول بدن بلدرچین ها بسته به نژادی که دارند با یکدیگر متفاوت است مثلا بزرگترین آنها نژاد longtailed tree quail از دسته dendrotyx macroura و کوچک ترین آنها نژاد بلدرچین چینی از دسته  coturnix chinensis است.

انگشت و ناخن بلدرچین

همه بلدرچین ها چهار انگشت با ناخن های دراز و نسبتا بزرگ دارند که همانند چنگال از آنها برای کندن زمین، شکار حشرات و کرم ها استفاده می کنند ولی بلدرچین های باب وایت، علاوه بر انجام دادن همه این کارها از انگشتان قوی خود برای نشستن هم کمک می گیرد جالب است بدانید که در طبیعت وحشی نژادی مثل کوتورنیکس نه تنها برای خوردن غذا از انگشتان خود استفاده می کند بلکه برای کوتاه کردن آنها به هر سطح سختی مثل سنگ و تنه درختان چنگ می زند.

منقار بلدرچین

بلدرچین ها نوک نسبتا دراز و تیز تری دارند تا به وسیله آن به راحتی تغذیه کنند چرا که نوک برنده آنها برای تکه تکه کردن اجزای حشرات، کرم ها، سبزیجات، دانه های درشت و حتی حمله به دشمنانشان بسیار کار ساز است ولی اگر قصد پرورش بلدرچین ها را داشته باشید باید اقدام به نوک چینی آنها کنید چرا که اگر بیماری کانی بالیسم شیوع پیدا کند، شدت حملات آنها به یکدیگر آنقدر وحشتناک است که با جراحات و حتی تلفات بسیاری از بلدرچین ها مواجه خواهید شد.

آواز بلدرچین

آواز خواندن مختص بلدرچین های نر است چرا که ماده ها صدای بسیار آرام و در واقع کمتری دارند. بلدرچین نر زمانی که قصد سر دادن آواز را دارد، بدن خود را قوس داده و با نفس گیری آن را به سمت بالا می کشد تا منقار خود را باز کرده و آواز بخواند. در این میان بلدرچین های نژاد چینی صدا کمتری دارد ولی بر عکس نژاد ژاپنی آوازی سر می دهد که بسیار بلند تر از همه نژاد هاست.